Regał o zmiennych wysokościach
Rajmund Teofil Hałas
1.160,00 zł – 7.900,00 zł
MATERIAŁ:
OLEJOWANY DĄB
STAL NIERDZEWNA
- Wykończenie można dostosować na życzenie
- Szacowany czas produkcji: ok 3 tygodnie
REGAŁ O ZMIENNYCH WYSOKOŚCIACH
Prezentowany regał to pochodzący z 1959 roku model autorstwa prof. Rajmunda Teofila Hałasa, jednego z najwybitniejszych polskich projektantów, założyciela Katedry Wzornictwa Przemysłowego w PWSSP w Poznaniu.
Po ponad 60 latach (w 2013 roku) regał zrekonstruowano i po raz pierwszy wdrożono do produkcji dzięki nowymodel.org. To prosty i funkcjonalny mebel, którego złożenie zajmuje zaledwie kilka minut i nie wymaga użycia jakichkolwiek narzędzi. Unikalny system łączenia półek za pomocą klamer ze stali nierdzewnej pozwala dowolnie konfigurować je w pionie i w poziomie. Regał może pełnić funkcję zarówno mebla przyściennego, jak i wolnostojącego, dzielącego przestrzeń wnętrza.
Praktyczność, oryginalność i uniwersalność projektu zostały docenione i przyniosły mu nagrody w najważniejszych polskich konkursach designerskich: regał zdobył tytuł MUST HAVE 2014 na Łódź Design Festival oraz wygrał w konkursie Dobry Wzór 2016 organizowanym przez Instytut Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie.
Zarejestrowany wzór wspólnotowy objęty ochroną we wszystkich krajach Unii Europejskich.
RAJMUND TEOFIL HAŁAS
Urodził się w Krobi w Wielkopolsce w rodzinie o długiej tradycji w dziedzinie rzemiosła stolarskiego, zapoczątkowanej przez pradziadka Jakuba Węcławskiego w połowie XIX wieku. Zakład Jakuba przejął jego zięć Franciszek Hałas, który wyuczył fachu swego syna Teofila. Ten zaś w 1922 r. wybudował fabrykę mebli. Tradycje rodzinne kontynuowali synowie Teofila – Zygmunt i Rajmund Teofil, który po nauce w Gimnazjum Stolarsko-Rzeźbiarskim w Cieplicach Zdroju uzyskał dyplom mistrza stolarskiego.
W 1951 r. Rajmund T. Hałas podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Poznaniu na Wydziale Architektury Wnętrz, uwieńczone dyplomem pod kierunkiem prof. Jerzego Staniszkisa.
Po studiach związał się z przemysłem meblarskim, kierował Pracownią Projektowania Mebli, działającej na potrzeby całej branży. Zaprojektował wówczas m.in. PÓŁKĘ O ZMIENNYCH WYSOKOŚCIACH (1959) oraz grupę krzeseł: CZERWONE – BIAŁE – CZARNE (1957-62).
W 1960 r. założył grupę Koło wraz z Czesławem Kowalskim (autorem MEBLOŚCIANKI KOWALSKICH), Leonardem Kuczmą i Januszem Różańskim. Grupa ta zainicjowała starania o zorganizowanie Biennale Mebla w Poznaniu. Po niespełna dwudziestu latach (1978) powołano Komitet Organizacyjny I Międzynarodowego Triennale Mebla.
W 1964 r. przebywał na stypendium w helsińskim Instytucie Sztuk Przemysłowych, a rok później w Wielkiej Brytanii. Tam zetknął się z twórcami takiej miary, jak Alvar Aalto czy Gordon Russell. Podróże na Zachód zaowocowały po powrocie do kraju powołaniem w 1971 r. Katedry Wzornictwa Przemysłowego w PWSSP w Poznaniu, gdzie prowadził Pracownię Designu Inspirującego. Do końca niezwykle aktywnego życia związany był z poznańską uczelnią. Na profesorskiej emeryturze był konsultantem w Katedrze Designu oraz wykładał na Wydziale Architektury i Wzornictwa historię architektury i designu.
Z inicjatywy Marka Hałasa, bratanka Profesora, w budynkach dawnej fabryki mebli jego dziadka Teofila w Krobi powstało Muzeum Stolarstwa i Biskupizny, któremu patronuje Rajmund Teofil Hałas.
