Stolik kawa i papierosy

Rajmund Teofil Hałas

1.650,00 

wymiary:
54 | 50 | 80 cm

MATERIAŁ:
drewno bukowe

  • Wykończenie można dostosować na życzenie 
  • Szacowany czas produkcji: ok 3 tygodnie

STOLIK KAWA I PAPIEROSY

„Nie pamiętam, kiedy dokładnie powstał ten projekt. Prototyp mamy od wczesnych lat 60. Mąż mówił o tym stoliczku KAWA I PAPIEROSY...” – wspominała Pani Stanisława Hałasowa, pokazując nam to cudo. Nazwa prezentowanego mebla została wymyślona na długo przed premierą legendarnego filmu Jima Jarmuscha (1986) i oczywiście nas zachwyciła. 

Ten niewielki, lekki, elegancki i smukły stolik kawowy to kolejny projekt prof. Rajmunda Teofila Hałasa, który nowymodel.org przywrócił do życia. Znakomicie sprawdza się zarówno w przestrzeniach prywatnych, jak i w aranżacji kawiarni oraz innych przestrzeni usługowych. Nogi stolika toczone z drewna bukowego wykończono naturalnym olejem, z kolei melaminowany biały blat ma zaokrąglone krawędzie, które pokryto czerwoną taśmą PCV tak jak prototyp z dawnych lat.

Zarejestrowany wzór wspólnotowy objęty ochroną we wszystkich krajach Unii Europejskich.

Projektant:

RAJMUND TEOFIL HAŁAS

Urodził się w Krobi w Wielkopolsce w rodzinie o długiej tradycji w dziedzinie rzemiosła stolarskiego, zapoczątkowanej przez pradziadka Jakuba Węcławskiego w połowie XIX wieku. Zakład Jakuba przejął jego zięć Franciszek Hałas, który wyuczył fachu swego syna Teofila. Ten zaś w 1922 r. wybudował fabrykę mebli. Tradycje rodzinne kontynuowali synowie Teofila – Zygmunt i Rajmund Teofil, który po nauce w Gimnazjum Stolarsko-Rzeźbiarskim w Cieplicach Zdroju uzyskał dyplom mistrza stolarskiego.

W 1951 r. Rajmund T. Hałas podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (PWSSP) w Poznaniu na Wydziale Architektury Wnętrz, uwieńczone dyplomem pod kierunkiem prof. Jerzego Staniszkisa.

Po studiach związał się z przemysłem meblarskim, kierował Pracownią Projektowania Mebli, działającej na potrzeby całej branży. Zaprojektował wówczas m.in. PÓŁKĘ O ZMIENNYCH WYSOKOŚCIACH (1959) oraz grupę krzeseł: CZERWONE – BIAŁE – CZARNE (1957-62).

W 1960 r. założył grupę Koło wraz z Czesławem Kowalskim (autorem MEBLOŚCIANKI KOWALSKICH), Leonardem Kuczmą i Januszem Różańskim. Grupa ta zainicjowała starania o zorganizowanie Biennale Mebla w Poznaniu. Po niespełna dwudziestu latach (1978) powołano Komitet Organizacyjny I Międzynarodowego Triennale Mebla.

W 1964 r. przebywał na stypendium w helsińskim Instytucie Sztuk Przemysłowych, a rok później w Wielkiej Brytanii. Tam zetknął się z twórcami takiej miary, jak Alvar Aalto czy Gordon Russell. Podróże na Zachód zaowocowały po powrocie do kraju powołaniem w 1971 r. Katedry Wzornictwa Przemysłowego w PWSSP w Poznaniu, gdzie prowadził Pracownię Designu Inspirującego. Do końca niezwykle aktywnego życia związany był z poznańską uczelnią. Na profesorskiej emeryturze był konsultantem w Katedrze Designu oraz wykładał na Wydziale Architektury i Wzornictwa historię architektury i designu.

Z inicjatywy Marka Hałasa, bratanka Profesora, w budynkach dawnej fabryki mebli jego dziadka Teofila w Krobi powstało Muzeum Stolarstwa i Biskupizny, któremu patronuje Rajmund Teofil Hałas.